நீரடி பாரடி திணையடி துறையடி தேரடி நாளடி தளயடி மடிப்படி போரடி நாடி ஆடி பாடி ஈரடி நாலடி பாடிடும் அறமடி.
அறம் அறிவுசார் கொள்ளும் கைத்தலம்(உள்ளங்கை) மறம் பண்பாட்டின்(பத்து பண்பாடுகள்) திறன் சேர்க்கை குறம்(குறி சொல்லுதல்) வஞ்சி குறவஞ்சி பாட்டு வறம்(வறட்சி) தளம் இலாமை சிறப்பு.
சிறப்பு மலர் சீரிய பணி பறந்து சென்று பற்றும் ஆய்வு இறக்குமதி ஏற்றுமதி வணிக வாய்ப்பு ஏற இறங்கிச் செல்லும் புவியடி.
புவியடி நாளும் நிகழும் நிலையடி கவிதனில் மொழி பேசும் அணி ஓவியம் ஒளி கால வகை பாவியப் ‘பு’து ‘வி’சை ‘ புவி.’
நேர கால கணிப்பு முறையினை ‘ நாழிகை ‘ வரையறை செய்கிறது.
தமிழில் கணிக்கும் திறனை ‘ நாழிகை ‘ கொண்டு வகுக்கும் வழிமுறைகளை அறிவோம்.
‘நா’ வில் ஏற்படும் ஒலி உதரவிதானத்திற்கு மேல் உள்ள ஒவ்வொரு உறுப்புகளும் துணை செய்யும்.
ஈன்ற உயிரணுக்கள் ஒவ்வொன்றும் எழும்பும்.
ஏற்றமிகு ஒலியுடன், ஐக்கியமாகும்.
உயர எழுப்பி, வாயை திறந்து ஒலிக்கும் முயற்சியில் ஈடுபடும்.
மேல் வாய்ப் பல் அடி நாவில் விளிம்பில் ஆழ்ந்து பொருந்தி ஒவ்வொரு சொல்லாக வெளிவரும்.
“நா(ஆ)+(வி)ழி” “நாழி” என நம் உறுப்புகள் ஒன்றுடன் ஒன்று இணைந்து வாயில் இருந்து ஒலிப்பது, உயிரணுக்களின் ஒன்று சேர்ந்த அமைப்பு, தாயனை, ஆறனைத் தொடராற்றல் கொண்டது ஆகும்.
இவ்வாறு நம் ‘நா'(க்கு) வ’ழி’ வகுப்பதை ஒவ்வொரு மொழியும் பேசும்.
அவ்வாறு பேசும் நொடிக்கு ‘ நாழி ‘ என்போம்.
மெய்யுறுப்புகளின் நிலைப்பாட்டை ஒவ்வொரு நொடியும் அறிந்து, ‘ நாழி ‘ என நம் ‘கை’யின் உதவி கொண்டு நாழி’கை’ என வகுத்தனர்.
சூரிய ஒளி வெளிப்பாடு அறிந்த பின், ஒவ்வொரு காலத்திலும் ஒளியின் வெளிச்சத்தில், நிழல் விழுவதன் மூலமும் அறிந்தனர்.
இவ்வாறு ‘ நாழிகை ‘ சொல் வரலாற்றின் வழிமுறை அறியலாம்.
நாழிகை தொகுப்பவர்களை நாழிகை கணக்காளர்கள் என அழைத்தனர்.
‘ நாழிகைக் கணக்கர் ‘ என்பவர் இரவில் தூங்காமல் நாழிகையை வட்டில் மூலம் கணக்கிட்டு, அதை மணியோசையால் ஊரில் உள்ளவர்களுக்கு அறிவிப்பர்.
” நன “ என்ற சொல் “நினை”வில் நின்று, சொல்லாக நிலைக்கிறது.
நினைவில் வளர்ந்து ‘வ’ரும் ‘ உ’ண்மையை ரிங்காரமிட்டு மையமாக,” மனித இன “உரிமை” என கால காலமாக வளர்ந்து உள்ளது.
உரிமை நாம் வாழும் தளத்தின் களம் ஆகும்.
“களம்” என்ற தளத்தில் “அகலம்” ஆக விளங்கி நாம் வாழும் , ” புவி ” வாழ்நாளினை குறிக்கத்தக்கது.
(எ.கா: தொல்காப்பியம் சொல்லதிகாரம் 370 உரியியல்)
” நனவே களனும் அகலமும் செய்யும்”
நனவு எனும் உரிச்சொல் களம், அகலம் என குறிப்பாக பொருள்களை உணர்த்தும்.
தலையில் தோன்றும் நனவு, நினைவுத் திறன் கொண்ட மனித வரலாறு ஆகும்.
சக்கரமாக விளங்கும் கருப்பொருள்கள், ஒலி குறிப்பினில், ஒவ்வொரு துளியாக வலிமை பெறும்.
வலிமை பெற்ற ஆறனை தாயனையின் மூலக்கூறுகள் ஆற்றல் கொண்டு இயங்கும்.
அவ்வாறு இயங்கும் உமிழ் நீர் சுரந்து, வாயியல் முறைமையில் நற்சொல் ‘ நாழி ‘ எனப் புரிந்து, தமிழ் சொல்லாக கைத்துணை மூலக்கருவிகள் மூலம், ” நாழிகை ” என்று கணித்து சொல்லப் படுகிறது.
இவ்வாறே , முல்லைப் பாட்டு 55 – 58 பதிவினில்
‘பொழுது’ இது தான் என பல காலமறிந்து ‘நா’வில் பொய்யே கூறாத மக்கள், வி’ழி’ மூலம் கை கூப்பி வணங்கி, அலைகள் சூழ் கடல்நீர் செல்லும் வையகம் செல்வதைக் குறு(உமிழ்) நீரில் சொல்லும் சொல்லாக வாய்மொழியில் அனைவரும் விளங்கும் வகையில்,
‘ நாழிகை வட்டில் ‘ என்ற கருவி மூலம் பின்னர் நேரகாலமுறை ஆக தொகுத்தனர்.
காவலர் கணக்கு வகை என இப்பாடலில் பதிந்தவை, நாழிகை கணக்கர் இரவில் முழித்து மணியின் மூலம் எழுப்புவது போல், தலைவி தலைவனுக்கு என வருந்தி துஞ்சாதிருப்பதை பதிந்து உள்ளார்.
இந்திரவிழவூரெடுத்த காதை
49 நாழிகைக் கணக்கர் நலம்பெறு கண்ணுளர் நாழிகைக் கணக்கர் - அரசனுக்குச் சென்ற நாழிகையை அறிந்து சொல்லுவார் ;
புவியியல் பகுதியில் பூ போல ஒவ்வொன்றும் கண்டறிந்து மெல்லிய குரலில் அக்கணமே ஒவ்வொரு பொருளும் சொல்லாக கணித்தனர் .
அப்பொருட்களை நாவிலும் கையிலும் அசைத்து, விழி மூலம் காட்சியகங்களில் திரியும் கருப்பொருள்களாக கண்டறிந்ததை யாவும் ஒரு சிலவற்றை ஆங்காங்கே ஒன்றன் பின் ஒன்றாக அறிந்து தொகுத்தனர்.
இது போலவே நாழிகையினையும் கணக்காளர்கள் ஒவ்வொரு பொருளையும் வகுத்துள்ளனர் .
ஒவ்வொரு நாளும், ஆண்டும் நாழிகை மூலம் கணிப்பது
‘நாழிகை கணக்கு’ ஆகும்.
தமிழ் கணக்கு 6
” நாழிகை கணக்கர் ” குறித்து
நாழிகை
நனந்தலை கொண்ட மனித வளம் ஆன முதலொரு சில மெய்யியல்பு இனம் ஆக வளர்நில இயல்பு தனம் மெய்யெனக் கொண்ட நாவிழி.
நாவிழி கை கூடிய நாழிகை தாவி தத்தி செல்லக் கை அவியல் சோறு ஆராய்ச்சி வயல் புவி நில சூழ் ஆழி(கடல்).
ஆழி மழை விண் பொழிவு நாழிகை காட்டும் எணினி காட்டி வாழிய செந்தமிழ் சேர்ந்த பதிவு ஊழியர்கள் செயலே நாட்டின் திறம்.
திறமை திறந்தவெளி மூலச் சேவை உறவு கொள்ள விரும்பும் யாவும் ஆற அமர வைத்து சிறக்கும் பறந்து சென்று பற்றிக் கூறும்.
கூறும் கூடு; கூட்டம் குடில் ஊறும் நீர்மம், வளிம உமிழ்நீர் ஏறும் இறங்கும் வடிகால் அமைப்பு மாறும் நிலை உயிரின மரபுவழி.
2 நாழிகை வந்த வழி பாடல்:
வந்த காலம் ஒன்று; இன்று பந்த கால நிகழ்வே!
வந்த காலம் ஒன்று, வாழ்ந்து வந்த காலம் ஒன்று, இன்று அந்த காலம் முதல், தொகுக்கும் பந்த பாசம் மிகுதி ஆக்கும்.
ஆக்கும் பேராற்றல் மிக்க மகிழ்ச்சி ஆகும் கருணை உள்ளம் உள்ளும் நகும் நல்லுள்ளம் ஓர் பார்வை வகுக்கும் நிலம், நீர்ச்சுற்று அழகு.
அழகு, ஆனந்தம் புரிதல் வேண்டிப் பழகு மொழி சொல் முறைமை வழக்கம் போல் ஏற்க, முயல்க; குழல் இசை, இனிது காண்க.
காண கோடியாண்டு பதிவு வகை நாணய மாற்று இயல் கணக்கு வாண வேடிக்கை அல்ல என்றும் பாணர், ஆன்றோர், சான்றோர் வாக்கு.
நேரகாலம் காத்தார் கோடி பேர்; பதித்தோர்க் காக தரவாழ்வு காத்தார் கோடி பேர்; கற்போர்க்காக கரவேள்வி காத்தார் கோடி பேர்; வாழும் நாட்டில் இரக்கம் காத்த நல்லோர் என உடைய யாவும் பாரதிதாசன் எனக்கொண்டு பதிந்தார் தாயே பாரதநாட்டை காப்பேன் எனபதிந்தான் சுப்பையா நீரகம்காத்த புவி நெஞ்சம் கொண்டான் பாரகத்து மகாகவி பாரதியின் கவிதைகள்.
செல்லும் சொல் வழிகாட்டிய மதிப்பு பல்லுயிர்க்கு புகழிடம் தந்த விசை கல்லும் கரையும் மண்ணும் மலையும் நல்லுயிர் காக்கும் விந்தையின் சைகை அல்லும் பகலும் அயராத கண்டம் சல்லிவேர் போல நரம்பும் நாடி நூல் அறிந்து கொள்முதல் செய்யும் வல்லுநர் பலராகிக்கிய பாவினகவியே வாழ்க.
கணிப்பில், வாய்வழி வரும் சொற்கள் வாய்ப்பாக அமையும் தமிழ் சொல், “தமிழ் கணக்கு” எனலாம்.
தம் இதழில் வெளிவரும் கணிப்பு, கணக்கிடுகையென அளவீடு செய்யும்.
தம் வருவாய் கணக்கீட்டு இலக்கு தம்மைச் சார்ந்தோருக்கு வழங்கும் வாழ்நாள் நிலை பெற்று வரும்.
பெறுதல், வருதல், என்ற இரு நிலை, இக்கால கணக்கியல் இரட்டை பதிவு விதிகளின்படி, ‘ பற்று – வரவு ‘ எனும் இருப்பினைக் காட்டும், வீட்டு இருப்பு நிலையிலும் குறிக்கலாம்.
பொதுவாக, ஒரு பலனை அளிக்கும் இருப்பு, நாள் குறிப்பில் இருந்து, தொடர்ந்து ஆண்டு அறிக்கை வரை ஓர் “ஆண்டின் இருப்புநிலை” குறிப்பதாகும்.
‘பொதுவாக’ என்ற சொல் ‘பொறுப்பின் துணையுடன் வாழும் கடமையென ‘ ஊர், நாடு இடம் என வாழ்வு நிலையாகும்.
“பொறுப்பே இருப்பு ” என்போம்.
நாடும் கணிப்பியலே, கணக்கியல்.
நாட்டின் குறியீடு இயற்கை பங்கில் உள்ளவற்றை சார்ந்திருக்கும்.
நாம் பெறும் அனைத்து ஆற்றலும் இயற்கை வழங்கும் அறக்கொடை .
பெற்றவற்றில் வழங்கும் வழக்கம் குடும்பம், குழு, ஊர், நாடு என பிரித்து, நாம் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டிய ஒன்றாகும்.
அவ்வாறு நாம் வழங்குவதை ‘வரி’ என்று நாம் தற்போது கூறினாலும், ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும் அதனதன் நாட்டின் அரசு இயல்பின் இலக்கிற்கு தக்கவாறு சொற்கள் மாறி உள்ளதை காண்போம்.
முதல் சொல் ‘திறை’, என அரசு அங்க முறைமையில் உள்ள சொல் ஆகும்.
‘ அரசு, ‘அனைவருக்கும் ரக வாரியாக சுற்றத்தாருக்கு ‘ என “பொறுப்பினை துறை, வாரியாக கடமையுடன், ‘பொதுவாக’ பெற்று, பிரித்து கீழ்த்தட்டு மக்களில் இருந்து வழங்க வேண்டிய ஒன்றாகும்.
தமிழ் கணக்கு பதிவினை பல்வேறு வகைப்பட்ட கணக்கர்களை குறித்து இலக்கியங்கள் எடுத்துரைக்கின்றன.
தமிழகத்தில் வாழ்ந்துவரும் பல்வேறு இனக்குழுக்களில் கணக்கீடு செய்யும் இனக்குழுவினர் முக்கிய இடம் பெற்று உள்ளனர்.
காலத்தை, பொருளின் அளவை கொண்டும், சமயத்தை, சமூக அளவினை ஓர் அளவை நிலையில் குறியீடு செய்தனர். பின்னர் கணக்கீடு செய்யும் முறையை தமிழர்கள் முறைமையாக சங்ககாலத்தில் இருந்தே பதிந்து வந்துள்ளனர்.
அவற்றை ஓலைச்சுவடிகள் பயன்படுத்திய காலத்தில் ஓலைக்கணக்கர், எனத் திகழ்ந்தனர்.
பின்னர் நாழிகையை கணக்கியலாக கொண்டு நாழிகைக் கணக்கர் எனப் பெயர் பெற்றனர்.
பிறகு, மந்திரக்கணக்கர், சமயக் கணக்கர், அமயக் கணக்கர், ஆசிரியக் கணக்கர், பெருங்கணக்கர், கணக்கியல் வினைஞர், காலக்கணிதர், ஆயக்கணக்கர்போன்ற பல குழுவினர் கணக்கீடு செய்யும் குழுவினராகச் செம்மொழி இலக்கிய காலத்தில் இருந்து வந்துள்ளனர்.
இதற்கான சான்றுகள் பல செம்மொழி இலக்கியங்களில் உள்ளன.
அவற்றுள் சில கணக்கர்கள்
ஓலைக் கணக்கர்: “ஓலைக் கணக்கர்” எனும் சொல், ஓலைப்பதிவில் பயனுள்ள சொற்களை பயன்படுத்திய கால வரையறைக்குள் உள்ள விளக்கம் ஆகும்.
கண நேரத்தில் தோன்றும் கணிப்பு இயல் ‘கணக்கியல்’ பதிவு செயலாக தொடந்த காலம் எனலாம்.
அந்த வகையில் ஓலைக் கணக்கர் என நாலடியார் 397 இல் பதிந்து உள்ளனர்.
397. நாலடியார்:
ஓலை கணக்கர் ஒலி அடங்கு புன்செக்கர் (அந்தி மாலை) மாலைப் பொழுதில் மணந்தார் பிரிவுள்ளி மாலை பரிந்திட்டு அழுதாள்; வன முலைமேல் கோலஞ்செய் சாந்தம் திமிர்ந்து.
கணக்குப் பதிவு செய்யும் ஓலைக் கணக்கர்
பறவைகளின் ஒலி அடங்கும் சிவப்பு நிறச் செக்கர் வானம் தோன்றும் மாலை வேளையில், என்னை மணந்தவர்
பிரிந்திருக்கிறாரே என்று நினைத்தவள்
தான் சூடியிருந்த மாலையைக் கழற்றி எறிந்துவிட்டு,
தன் முலைமேல் அணி செய்து பூசியிருந்த சந்தனத்தை வழித்து எறிந்துவிட்டு அழுதாள்.
தமிழ் கணக்கு 4:
குறளடி வெண்பா:
வரிவட்டி யெல்லாம் வருவாய் கணிப்பு பெரியதாக பெற்றதைதரும் வாய்ப்பு.
திறை :
திறை எனும் ஊரின் வருவாய் உறை கொண்டு வரும் பணிவாய் கறை படியா செயலுரு தரும்வாய்ப்பு நிறைவு வழிவரும் இயற்கை எழிலே.
எழில் கொஞ்சும் புவி நாளும் வழி தேடி வளரும் வேளை ஆழி(கடல்) சூழ் உலகு அழகு ஊழித்(காலப் பகுதி) திரை யலையாய் மலரும்.
மலரும் வாழ்வு முறை, திறை இலக்கு, பந்தம், பாசம் அன்பு நலம் தரும் யாவும் பல்லுயிர் பலம் பெறுக விதிக்கும் ஒப்பம்.
ஒப்பற்ற களப் பணி மேலும் ஒப்பி இடும் பழக்கம் திறையும் தப்புத் தவறின்றி செலுத்தும் வழக்கம் கப்பல், விமானத்துறையும் ஏழைப்பங்கில், திறை.
திறை, அறை, நிறை கணிப்பு உறை, இறை, மறை இயல்பு வறை(சரக்கு), தறை(தட்டையாதல்), பறை(தேய்தலும்), முறை கறை, துறை, நறையே(தேன்) இருப்பு.
